🍃حیا🍃 امام صادق علیه ال سلام می فرمایند : «الحیاءُ نُورٌ جَوهَرُهُ صَدرُ الإیمانِ ... التَّوحیدُ و المَعرِفَةُ. (میزان الحکمه، ج 3 ، ص 279) حیاء نورى ا ست که ذات و جوهر آن صدرِ ایمان ا ست، مبنای حیاء، ایمان است. این از مفهوم و اما الگو: حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) اگر حیاء می کرد چون ایمانش زیاد بود. هرچه ایمان ما قویتر باشد حیاء ما نیز بیشتر خواهد بود. در ادامه روایت می فرماید: معناى شرم این است که در برابر هر آنچه با توحید و معرفت ناسازگار است خویشتن دارى کنى. جمله ای که در توصیف حضرت فاطمه(سلام الله علیها) از پدربزرگوارشان نقل شده، نشان می دهد که ما چقدر با ایمان ایشان فاصله داریم : حضرت می فرمایند: یَا سَلْمَانُ، إِنَّ ابْنَتِی فَاطِمَةَ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهَا وَ جَوَارِحَهَا إِیمَاناً إِلَى مُشَاشِهَا؛ از فرق سر تا نوک پای حضرت زهرا (سلام الله علیها) پر است از ایمان به خدا. (دلائل الإمامة، ط- الحدیثة (139 / أخبار فی مناقبها(صلوات الله علیها)، ص : 139) یعنی تمام وجود مبارک ایشان، مشحون از ایمان به خدا و در نتیجه حیاست.