این قرارداد از سال 94در پی سفر رییس جمهور چین به ایران پایه گذاری ودر نهایت در فروردین 1400به تصویب نهایی رسیده است. هنوز جزییات تفصیلی ارائه نشده ولی موضوع قرارداد همکاری دوجانبه در زمینه های، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی، علمی و... است. در این قرارداد هیچگونه واگذاری یک جانبه صورت نگرفته و فقط برمبنای همکاری دوجانبه و سرمایه گذاری خارجی در کشورمان بنا نهاده شده است.
باتوجه به شرایط سیاسی حاکم برجامعه، ظاهرابرخی بدنبال ماهیگیری هستند.
مقایسه این قرارداد با برجام اصلا موضوعیت ندارد.
برجام تحت فشار غربیها و بدنبال تحریم های آمریکا علیه ایران صورت گرفت. ومذاکرات برجام جهت دادن امتیازات اعتمادساز وکاهش فعالیت های هسته ای، باهدف رفع تحریم ها بود. درحالی که قرار داد همکاری و سرمایه گذاری با چین از چنین شرایطی برخوردار نیست.
البته در آینده جزییات بیشتری از این قرارداد بازگو خواهد شد.