هر دو فرزند ایران دلسوزی و انساندوستی برخی در فضای مجازی از استاندارد دوگانه برخوردار است. جان انسان‌ها را به انسانِ دسته اول و انسان دسته دوم تقسیم می کنند. جان هر انسانی محترم است. بله مسلما هر عقل سلیمی می پذیرد آنکه سازمان یافته با اسلحه و قمه به امنیت وجان دیگران حمله می برد درهرکجای دنیا باشد با او برخورد میشود. کسی که جان دیگران رابخطر می اندازد باید تاوان بدهد. نمیتوان برای این جنس افراد اشک تمساح ریخت و روشنفکربازی در آورد. اما وقایع اخیر نشان داد، جانِ انسان ها برای عده ای براساس زاویه دید سیاسی شان اهمیت دارد. چون همه ما دیدیدم که حاضر نشدند حتی جنایت شاهچراغ را تسلیت بگویند. . یک مساله در محکومیت ها فراموش نشود. اگر ناامنی ایجاد شود، اگر زیرساخت و عوامل تولید امنیت در هر کشوری تضعیف شوند دود آن به چشم همه خواهد رفت. ناامنی از شهروندان سوال نمی پرسد که اعتقاداتان چیست! چادری هستید یا نه! نظام را قبول دارید یا نه! ناامنی تر و خشک را با هم می سوزاند. یک سوال و نکته اساسی که باید به آن توجه داشت این است: اگر در خانه آتش سوزانی روشن شود، شما با کسانیکه مشغول خاموش کردن آتش اند درگیر میشوید و محکوم شان می کنید یا آنکه آتش را روشن کرد لایق محکومیت است!؟ متاسفانه برخی در تحلیل ها و محکومیت ها به عوامل روشن کننده آتشِ ناامنی که با تحریکات خود بنزین روی شعله بودند نگاه نمی کنند و فقط اطفاکنندگان رازیر سوال می برند. وقتی ناامنی ایجاد شد تر و خشک باهم میسوزد کسانیکه یک اقدام اجتماعی وسیاسی رادر جامعه آغاز میکنندبایدبه آینده آنچه انجام می دهند توجه کنند.مسئولیتش را بر عهده بگیرند.