۱ - یاران ویژه در روایات از امام باقر و صادق علیهماالسلام در تاویل سخن خدای متعال: و لئن اخرنا عنهم العذاب الی امة معدودة... ؛  [۱]  هر آینه اگر از آنان عذاب را تا مدتی معین (یا تا فراهم آمدن دسته‌ای به تعداد مشخص) به تاخیر اندازیم...، نقل شده که فرمودند: ... امة معدودة یعنی عدة کعدة بدر قال یجمعون له فی ساعة واحدة قزعا کقزع الخریف: مراد از امت معدود، یاران مهدی در آخر الزمان‌اند؛ سیصد و سیزده نفر به شمار افراد جنگ بدر، آنان، در ساعتی جمع شوند؛ مانند ابرهایی که در پاییز جمع می‌شوند.  [۲] [۳] امام صادق (علیه‌السّلام) در وصف یاران خاص حضرت مهدی (علیه‌السّلام) فرمود: مردانی که گویی قلب‌هایشان مانند پاره‌های آهن است. هیچ چیز نتواند دل‌های آنان را دربارۀ ذات خداوند گرفتار شک سازد. سخت‌تر از سنگ هستند. اگر بر کوه‌ها حمله کنند، آن‌ها را از هم خواهند پاشید... گویی که بر اسبان خود، مانند عقاب هستند. بر زین اسب امام دست می‌کشند و از این کار برکت می‌جویند. گرد امام خویش چرخیده، در جنگ‌ها، جان خود را سپر او می‌سازند و هرچه را بخواهد برایش انجام می‌دهند. مردانی که شب‌ها نمی‌خوابند؛ در نمازشان همهمه‌ای چون صدای زنبور عسل دارند. شب‌ها بر پای خویش ایستاده و صبح بر مرکب‌های خود سوارند. پارسایان شبند و شیران روز.  اطاعت آنان برابر امامشان، از اطاعت کنیز برای آقایش زیادتر است. مانند چراغ‌ها هستند... گویی که دل هایشان قندیل است. از ترس خدا بیمناک و خواهان شهادت‌اند. تمنایشان شهید شدن در راه خدا است. شعارشان این است: ای مردم! برای خون خواهی حسین به پا خیزید. وقتی حرکت می‌کنند، پیشاپیش آنان به فاصلۀ یک ماه وحشت حرکت کند. آنان، دسته دسته به سوی مولا می‌روند. خدا به وسیلۀ آنان امام راستین را یاری می‌فرماید.  مجلسی، سیدمحمدباقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸. منبع: ویکی فقه