یَا فَاطِمَةُ کَلِّمِینِی!
فَأَنَا ابْنُ عَمِّکَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ قَالَ
فَفَتَحَتْ عَیْنَیْهَا فِی وَجْهِهِ وَ نَظَرَتْ إِلَیْهِ
وَ بَکَتْ وَ بَکَی...
ای فاطمه، با من سخن بگو!
من پسر عموی تو علی بن ابی طالب هستم.
فاطمه چشمان خود را به روی او باز کرد،
"آنگاه آن بانو گریست و علی هم گریان شد"
بحار الأنوار