به اهل دلی گفتم:«چقدر ثروت داری؟» *گفت:«بیحساب،،،» گفتم:«ثروتت چیست؟!» گفت:«دوست» گفتم:«ازکجا و بر چه اساس میگویی؟» گفت:«هر روز با درودی و کلامی و عرض ارادتی، با آنان تجدید عهد میکنم، چون یادگرفتم که بعضی چیزها را باید هر روز زنده اش کنم تابتوانم خوب زندگی کنم؛ مثل عشق ورزی، مهربانی و شادبودن را» گفتم:«راست گفتی! عجب سرمایه داری هستی!» گفت:«بهمین دلیل هر روز، شکرش را بجا میآورم واز داشتن چنین دوستان ونزدیکانی بخود میبالم» گفتم:«دعایشان کن» گفت:«خداوندا,,,,به دوستانم عزت؛ بزرگی؛ سلامتی؛ رزق و روزی فراوان عطا فرما»