فرازی از مناجات شعبانیه: الهی هب لی کمال الانقطاع الیک 💕 و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک 💕 حتی تخرق ابصار القلوب حجب النور 💕 و تصل الی معدن العظمة 💕 نتیجه ی انقطاع: ۱. نورانیت دل ۲. شکافتن حجاب های نورانی ۳. رسیدن به منبع عظمت 👇👇👇 و اَنِر اَبصارُ قُلوبِنا بِضیاءِ نَظَرِها اِلَیکَ   حتّی تخرِقَ اَبصارُ القلوبِ حُجُبَ النّور ✨ خدایا اگر به ما نظر کنی، نور تو در ما اثر می کند و چشم دل ما را روشن. خدایا چنان نوری ده و چنان نظری فرما که در قلبهای ما قرار گیرد و همه ی حجابها را پاره کند. حجابها و فاصله هایی که بین من و توست... چشم دل را پرده های بسیار پوشانده، که گویند هفتاد هزار حجاب است... چون نور حق در دل قرار گیرد کم کم حجابها از بین برود و پرده ها یکی یکی برافتد... همچون نابینایی که هنگام شفا گرفتن کم کم رو به بینایی می رود. اول نورهایی می بیند، بعد کم کم شبح هایی از نور و کم کم می بیند اما ناواضح تا اینکه پس از مدتی کامل و شفاف می تواند ببیند. یعنی نور آمد و این پرده هایی که مانع دیدن بود را پاره کرد، و از آنها عبور کرد و به آنچه دیدنی است رسید. خدا اگر دل را شفا دهد، دل به دیدار حقّ منور و روشن گردد. نور پرده های تاریکی و روشنی را بشکافد. اما چرا پرده های روشنی؟! حجابهای ظلمانی که معلوم است، همان گناهان و غفلت هاست؛ اما حضرت اینجا از حجب نورانی سخن به میان می آورد. حجاب گاهی پرده ای سترگ است و گاه حباب چراغ. گاهی مربوط به ظلمات دنیاست و گاه تجلیات عوالم بالا. بهرحال توجه در هر چه مخلوق و اثر خداست مقید شود، آن مانع حقّ است و حجاب. خداوندا! مرا به والاترین مرتبه از نورانیت پر سرورت ملحق کن تا تنها تو را بشناسم و تنها از تو بترسم و از هر چه غیر تو فاصله بگیرم. 🌿آن خیالاتی که دام اولیاست 🌿عکس مه رویان بستان خداست حال اینکه حضرت در چه عوالمی است ما از درک و فهم آن عاجزیم؛ الله اعلم...