قبر مومنان از دنیا رفته می­شود[۱۹] و شادمانی نیز آنها را فرامی­گیرد از این که بالاخره حجت خدا را که منتظر ظهورش بودند و به خاطر اعتقاد به او و اهدافش این همه طعنه و تمسخر و شکنجه را از دشمنان به جان خریدند امر ظهورش فرارسیده است. هنوز مردم در بهت و حیرت و ناباوری و شور و شعف بسر می­برند که ناگهان در هنگام غروب خورشید ندایی دیگر شنیده می­شود که: «الحق مع فلان (عثمان) و شیعته»[۲۰] در برخی روایات «فلان» و در برخی دیگر «عثمان» آمده که به احتمال قوی منظور از عثمان شخص عثمان ابن عنبسه می­باشد. «ای مردم پروردگار شما از سرزمین خشکی از فلسطین آمده است. پس با او بیعت کنید تا هدایت شوید و مخالفت نکنید.[۲۱] در این هنگام است که تردیدکنندگان به شک می­افتند که کدام ندا حق است و صحیح می باشد. از امام صادق علیه السلام سوال شد چه کسانی به ندای اول و چه کسانی به ندای دوم پاسخ می دهند؟ حضرت فرمودند: کسی آن را تصدیق می کند که از قبل به آن ایمان آورده باشد.[۲۲] سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «أَفَمَنْ یَهْدی إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لایَهِدِّی إِلاَّ أَنْ یُهْدى فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُون».[۲۳] سپس فرمودند: صدای جبرئیل از آسمان و صدای ابلیس از زمین است. پس از صدای اول پیروی کنید و از صدای دوم دوری کنید که گول نخورید... بعد از این است که دو جبهه حق و باطل علناً رو در رو در مقابل هم قرار گرفته و وعده پیروزی مستضعفان بر مستکبران محقق می­گردد. ۱. راغب اصفهانى، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن ، تحقیق: صفوان عدنان داودى ، بیروت ، دارالعلم الدارالشامیه، ۱۴۱۲ ق ، نوبت چاپ اول ، ج ۱، ص ۴۹۶. ۲ ثقه الاسلام کلینى؛ الکافی، تهران، دارالکتب الإسلامیه، ۱۳۶۵ هجرى شمسى، ج۸، ص۳۱۰. ۳ علامه مجلسى، ملا محمدباقر؛ بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ هجرى قمرى؛ ج۵۲، ص ۲۳۵. ۴ الغیبه، همان، ص۴۳۹. ۵محمد بن ابراهیم نعمانى، الغیبه، تهران، مکتبه الصدوق، ۱۳۹۷ هجرى قمرى؛ ص۲۵۳. ۶ همان، ص ۲۵۲. ۷ قرآن مریم، سوره اسرا، آیه ۸۱. ۸ یزدی حائری، علی؛ الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب، تهران، بی نا، ۱۳۸۰، ص ۱۹۹. ۹ بحارالأنوار؛ همان، ج۵۲، ص۲۸۹؛ الخرائج والجرائح، همان، ج۳، ص۱۱۶۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین، قم، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۵۹، ج۲، ص۶۵۲. ۱۰ شیخ صدوق، کمال الدین، تصحیح، علی اکبر غفاری، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۰۵، ص ۳۲۸. ۱۱ محمد بن ابراهیم نعمانى، الغیبه، تهران، مکتبه الصدوق، ۱۳۹۷ هجرى قمرى؛ ص۲۵۱ و ۲۵۲ و ۲۵۸.