کودکی از خدا پرسید تو چه میخوری؟ چه میپوشی؟در کجا ساکنی؟
خدا آرام بر دل کودک زمزمه کرد.!!
غصه ی بندگانم را میخورم!!
عیب بندگانم را میپوشانم!!
و در قلب شکسته ی آنان ساکنم