امام جواد (ع) عمويي داشت بنام علي بن جعفر كه امام را بسيار دوست مي داشت و علاوه بر شناخت مقام ولايت خود را خادم و جان نثار امامش قرار مي داد و همچون سربازي جان بركف در خدمت امامش بود. در حالات عموي امام جواد (ع) نقل شده است هنگامي كه يكي از واقفيها به امام جواد (ع) جسارت كرد بي تفاوت از كنار قضيه نگذشت بلكه با او درگير شد وبه او گفت: چه قصدي داري؟ خداوند او را سزاوار امامت دانسته و من پيرمرد را لايق ندانسته. (مجلسي،1404ق، ج 47،ص 263 )