نشانه کمال ورشدما در رحِم دنیا،در توجه و خشوع وعشق و نشاط بهنگام عبادت خالق خوبی هاست. سرّی در که نابی وجودت رابا آن می زنند و پله به پله بالا می برند. می دونید چرا ائمه معصومین علیهم السلام آن همه عبادت خودرادرمقابل خالقشان ناچیزمیدیدند؟ چون آنرا مثل گرفتن درمقابل میدیدند.