🌹🌹🌹🍀🍀اهل حديث به عنوان يك فرقه عثمانى مذهب، موضع مخالف و حادّى عليه اميرمؤمنان داشتند؛ ولى در ميان معتزله بغداد نسبت به آن حضرت، گرايش مثبتى وجود داشت . معتصم و واثق نيز همين سياست مأمون را تا حدودى دنبال كردند. نتيجه اتخاذ اين روش اين بود كه علويان و پيروان اميرمؤمنان عليه السلام تا حدودى از آزادى عمل برخوردار بوده و راه براى حضور آنان در مجامع هموار گشت. 🌹🍀 متوكّل كه بر سر كار آمد از «اهل حديث» جانبدارى كرد و آنان را عليه معتزله و شيعه برانگيخت و بدين ترتيب در پى يك آرامش نسبى، سركوب اين دو گروه بشدّت دنبال شد. وى، روش خلفاى پيش از خود یعنی مأمون، معتصم و واثق را در حمايت از مكتب اعتزال به باد انتقاد گرفت و نياكان خود را با آن همه جناياتى كه در حقّ پيشوايان اسلام و شيعيان روا داشته بودند متّهم به دوستى و علاقمندى نسبت به اميرمؤمنان عليه السلام و خاندان او كرد؛ روى همين جهت از آنان خشمگين و عصبانى بود.(ابن اثیر،ج7،ص:56)🌹🌹🌹🍀🍀 ۸