‏خداوند امور دنیای بندگان را خود متکفّل گردیده و از آنها پرداختن به امور آخرت و شکر عطایای خدا را خواسته است؛ اما بندگان به تلاش در تهیه‌ی دنیای‌شان پرداخته‌اند؛ گویا خداوند توانایی برآوردن نیازشان را ندارد و از آخرت باز مانده‌اند و آن را به خدا محول کرده‌اند ‎ "طوبای محبت"