حکمت های نهج البلاغه حکمت دویست و بیست و چهارم : با سکوت بسیار وقار انسان بیشتر شود و با انصاف بودن ، دوستان را فراروان کند و با بخشش قدر و منزلت انسان بالا رود و با فروتنی نعمت کامل شود و با پرداخت هزینه ها ، بزرگی و سروری ثابت گردد و روش عادلانه مخالفان را در هم شکند و با شکیبایی در برابر بی خرد، یاران انسان زیاد گردند ❗️