🇮🇷🌴🇮🇷🌴🇮🇷🌴 ٧٧_عقیده اهل سنت دررابطه باولایت فقیه چیست؟ بعد از پیامبر اسلام، مسلمانان به دو گروه تقسیم شدند. عدّه‌ای معتقد بودند پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و اله جانشینی برای خود تعیین نکرده و این امر را به عهده‌ی امّت گذارده که آن‌ها بنشینند و از میان خود رهبری برگزینند. این گروه را اهل سنّت می‌نامند.🌴 گروه دیگری معتقد بودند که جانشین پیامبر صلی‌الله علیه و اله همچون خود او باید معصوم از خطا و گناه باشد و دارای علم وافری که بتواند رهبری معنوی و مادّی مردم را به عهده بگیرد و اساس اسلام را حفظ کرده و تداوم بخشد؛ و آن‌ها معتقد بودند تعیین چنین کسی تنها از سوی خدا و به‌وسیله پیامبر صلی‌الله علیه و اله امکان‌پذیر است؛ و این گروه را امامیه یا شیعه می‌نامند.[۱]🌴 نقطه اصلی اختلاف بین شیعه و سنّی این است که شیعیان معتقدند که امامت منصبی است الهی که باید از طرف خدای متعال به کسانی که صلاحیت آن را دارند داده شود و خدای متعال به‌وسیله‌ی پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و اله این کار را انجام داده و امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را جانشین قرار داده … اما اهل سنّت معتقدند که امامت الهی همانند نبوّت و رسالت با رحلت پیامبر خاتمه یافت و از آن پس تعیین امام به مردم واگذاشته شد؛ و حتّی بعضی از بزرگان اهل سنّت، تصریح کرده‌اند که اگر کسی به زور اسلحه، بر مردم مسلّط شد اطاعت وی بر دیگران لازم خواهد بود.[۲]🌴 شیعه معتقد است ائمه علیهم‌السلام، اسلام‌شناسانی هستند که هرگز خطا و اشتباه در آن‌ها متصوّر نیست، علوم اسلامی را از پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و اله گرفته‌اند از یک راه رمزی و عینی که بر ما مجهول است، ولی اهل سنّت در هیچ‌کدام از صحابه مصونیت از خطا و اشتباه را قائل نیستند، بلکه هزاران اشتباه را از خلفا در مسائل دینی نقل می‌نمایند.[۳]🌴 مذاهب چهارگانه اهل سنّت بر این معنی اتفاق دارند که امام باید مسلمان، مکلّف، آزاد، قرشی، عادل، مجتهد، شجاع، دارای رأی و نظر صائب و از نظر شنوایی و گویایی و بینایی سالم باشد. امّا آنچه از کلمات بزرگان استفاده می‌شود این است که ولایت و حاکمیت فقیه امر جدیدی نیست که فقهای شیعه در این زمان‌ها بدعت گذارده باشند بلکه بین مشهور علمای اهل سنّت نیز اجتهاد و فقاهت از دیرباز جزو شرایط امام و والی محسوب شده است.[۴]🌴 پس اهل سنّت به خاطر حفظ نظام امامت را واجب می‌دانند و می‌گویند بر مسلمان‌ها لازم است امامی انتخاب نمایند تا شعائر را پاس بدارد و حقّ مظلوم را از ظالم بگیرد و … ولی در زمان واحد دو نفر امام باشند صحیح نیست و در امام ده شرط قائل هستند؛ و نیز علمای مذاهب چهارگانه اهل سنّت معتقد هستند بر این‌که امامت با بیعت دانایان و بزرگان قوم و فهمیده‌ها منعقد می‌شود و همچنین با معرفی امام سابق، خلیفه بعدی محقق می‌گردد و می‌گویند اطاعت از امام واجب است (در غیر معصیت) و همچنین اطاعت از نایب امام و نماینده‌های امام لازم است و جواز جنگ با بغاة از نظر علمای اهل سنّت اجماعی است. شافعی می‌گوید: سیره از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و اله بر جنگ با مشرکان داریم و سیره بر قتال مرتدّین از ابوبکر و بر جنگ با بغاة از امام علی -رضی الله تعالی عنه- منعقد شده است. حنفیه می‌گویند: افرادی که با امام بیعت می‌نمایند چهار طایفه هستند: ۱. عدم اطاعت بدون توجیه، که این‌ها همانند قطّاع الطریق هستند. ۲. توجیهی دارند برای ممانعت، در صورت تعرّض مقابله می‌شود. ۳. امام را باطل می‌دانند و یا معصیت‌کار، این‌ها خوارج هستند و در حکم «بغاة» می‌باشند. ۴. مسلمان هستند و بر امام خروج کرده‌اند و ناامنی ایجاد می‌نمایند و این گروه هم همانند بغاة می‌باشند. مالکیه می‌گویند گروه سوّم دعوت به توبه می‌شوند و الّا کشته می‌شوند … شافعیه و مالکیه و حنابله، هر سه گروه معتقدند جایز نیست امام مسلمین شروع کننده‌ی جنگ باشد، اگر مورد هجوم قرار گرفتند حق مقابله دارند، چون بغاة مسلمان هستند.[۵]🌴 پس اکثر اهل سنّت هم در امام و ولی مسلمین شرایطی را قائل هستند و امام مسلمین و حاکم اسلامی باید دارای آن شرایط باشد. اگرچه غالب اهل سنّت می‌گویند با زوال آن شروط حاکم اسلامی از حکومت عزل نمی‌شود و اطاعتش باز هم واجب است و مخالفت با او جایز نیست؛ پس شرایطی که شیعه برای امام و ولی‌فقیه قائل است، اهل سنّت اکثر آن‌ها را قائل نیستند و در صورت وجود شرایط با زوالش شیعه معتقد است دیگر ولایت ندارد ولی اهل سنّت باز هم تبعیت را لازم می‌دانند. 🌴🇮🇷 🌴🇮🇷