🔹این‌که ما می‌خواهیم در نمازمان توجّه‌داشته‌باشیم و منقلب‌باشیم و این اتّفاق‌نمی‌افتد، برای این است که: ارتباطمان با امام‌زمان؛ کم است،ارتباطمان با واسطه‌ی‌فیض؛ کم است،توجّه‌مان به امام‌زمانمان؛ کم است.
اگر در شبانه‌روز، گاهی که توجّهی به حضرت‌حقّ پیدامیکنیم، توجّهی به امام‌زمان پیدامیکنیم ، نام امام‌زمان را صدا‌بزنیم، یا صاحب‌الزّمان اغثنی یا صاحب‌الزّمان ادرکنی بگوییم،این بهترین نوع ارتباط با حضرت «صلوات‌الله‌علیه» است.
این توجّه، از آن‌طرف می‌آید.
🔹یعنی، توجّه، از طرف حضرت است که من می‌توانم آن حال را پیدا‌کنم و آن لذّت را پیدا‌کنم، که بتوانم،
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّة‌َالله، بگویم.
و در آخر، یک سلام کلّی است:
« اَلسَّلامُ عَلَیکَ بِجَوامِعِ السَّلام»
در همه‌ی حالات، ما به شما سلام‌می‌کنیم