.
🔹 «در سفر اخیرم به نجف اشرف، دیداری با جناب آقای سیّد صاحب خویی - فرزند آیتالله خویی (ره) داشتم. در این دیدار، ... سیّد صاحب تعریف کرد که:
🔸 روزی پدرم ... پرسیدند: ... فکر میکنی من از کجا به این مراتب و مقامات رسیدهام؟ گفتم: حتماً از هوش و ذکاوت و پشتکار و تهجّد و اینگونه موارد به این مقام بلند علمی رسیدهاید. فرمودند: خیر! گفتم: پس به چه علّت بوده است؟ فرمودند: دو چیز باعث رسیدن به این مقامات و مراتب شده است؛
اوّل، صلهٔ رحم،
دوّم، گذشت از کسانی که به من ظلم کرده بودند.
🔹 سپس معظّمله دو مورد مثال برای من بیان کردند ...».
📚 (حاج آقا جواد گلپایگانی؛ شبهای رمضان، صفحه ۱۷).