دگر باره خیاط باد صبا بر اندام گل دوخت رنگین قبا یکی را به بر ارغوانی سلب یکی را به تن خسروانی ردا ز اصحاب بستان که یکسر بدند برهنه تن و مفلس و بینوا به دست یکی بست زیبا نگار به پای یکی بست رنگین حنا بیاراست بر پیکر سرو بن یکی سبز کسوت ز سر تا به پا برافکند بر دوش بید نگون ز پیروزه دراعه‌ای پربها بسی ساخت بازیچه و پخش کرد به اطفال باغ از گل و از گیا به دست یکی پیکری خوب چهر به چنگ یکی لعبتی خوش لقا یکی بسته شکلی به رخ بلعجب یکی هشته تاجی به سر خوشنما یکی را به بر، طرفه‌ای مشک بیز یکی را به کف حقه‌ای عطر سا پس آن گه بسی عقد گوهر ز هم گسست و پراکندشان بر هوا . . . #ملک_الشعرای_بهار