ما به دنیا آمده ایم تا در کوره ی ابتلا و امتحان قرار گیریم. امام باقر می فرمایند:به راستی که خداوند بنده ی مومن خود را با بلا مورد لطف قرار می دهد و می نوازد،چنان که مسافر،خاندانش را با هدیه. هدیه را برای چه می آورند؟ برای نزدیکی و تالیف قلوب. برای پرکردن خلا طرف مقابل. خداوند هم هدیه می فرستد تا ما را مورد نوازش قرار دهد. بلا هم که هدیه خداست،باعث قرب به حق می شود و خداوند آن را به عبد مومن تقدیم می کند. اصل امتحان و آزمایش با این هدف است که انسان از میل و خواست خود بگذرد. پس قبولی در امتحان،به گذشتن از میل خود در ابعاد شخصی،جزئی،شهوی و غضبی و عمل کردن برای خداست. در این میان،عصر غیبت از مهم ترین عرصه های امتحان است و قبولی در آن سخت تر است چون باید از خیلی از هوس هایمان بگذریم. عصر غیبت،عصر ثبات و تزلزل است.عصری که امتحان در آن همگانی است؛منتها هر کس در آن به شکل خاص خود امتحان می شود. مردم در سه رده به امتحان کشیده می شوند: بندگان خدا عموما، مسلمین خصوصا، شیعیان به طور خاص الخاص و اَخَص...