✍️ ✍️ ✍️ حقیقت «تلبیه» توبه است و در هر بازگشتی، دو توبه نهفته است: «توبه من الله» و «توبه من العبد». به دنبال توبه، مغفرت و نزول رحمت الهی است. و کسی که تلبیه را از سر صدق و حقیقت بر زبان جاری می‌سازد، در حقیقت توبه و بازگشتی به خدا نموده است که پاداش آن، پاکی جان و روح او از آلودگی و گناه است. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: «من اضحی یوما ملبیا حتی تغرب الشمس غربت ذنوبه فعاد کما ولدته امه» [ری شهری، محمد، الحج والعمره فی الکتاب و السنه، ص۱۸۱، ح ۴۵۲.] در حدیثی دیگر می‌فرماید: «من لبی فی احرامه سبعین مرة ایمانا و احتسابا، اشهدالله له الف الف ملک ببرائة من النار و برائته من النفاق» [ری شهری، محمد، الحج والعمره فی الکتاب و السنه، ص۱۸۱، ح ۴۵۳. ]