🔶معنی" ان الانسان لفی خسر": خسارت، يعنى اينكه انسان عمرش را شمع كرده و در جست‌وجوى چيزهايى است كه خيلى كمتر از خودش هستند؛ درست مثل كسى كه در شبى تاريك، پول كمى، مثلاً دوهزارى شاه‌عباسى را گم كرده است و براى پيداكردنش، چك‌هاى چند ميليون تومانى‌اش را به آتش مى‌كشد. صبح كه مى‌شود، چشم‌ها كه باز مى‌شود، متوجه مى‌شود چه باخته و چه از دست داده است. در شب، در تاريكى، در ظلمات، نمى‌فهمد چه چيزى را شمعِ چه چيزى كرده است. اينجا است كه مسئلۀ خسارت مطرح مى‌شود. خدا مى‌گويد: قسم به تمام دوره‌ها كه انسان در تمام ادوار اجتماعى و فردى خود، از عصر حجر گرفته تا عصر فضا، و از دوران كودكى گرفته تا دورۀ پيرى، سرمايه‌اش را باخته و خسارت ديده است؛ چون در برابر چيزى كه داده، چيزى به‌دست نياورده است؛ يا اگر چيزى به‌دست آورده، كمتر از چيزى است كه از دست داده است؛ به بچه‌اى مى‌ماند كه۱۰۰ هزارتومانى را داده و به او مثلاً پنج تا پفك داده‌اند. تا قبل از اين، يك پفك را با۲هزارتومان مى‌خريد؛ اما حالا او را غرور گرفته و فكر مى‌كند فروشنده را گول زده است. پس زود فرار مى‌كند و خوشحال است و لذّت هم مى‌برد. چرا؟ چون فقط فهميده چه به‌دست آورده است؛ اما نمى‌داند چه چيزى را از دست داده است.