در دوره نوجوانی با استادم مرحوم آیت‌الله محدث ره در این موضوع مناقشه کردم، چگونه معصوم فکر گناه نمی‌کند در حالیکه ذهن فضول است و به هرجایی سرک می‌کشد؟! چند روزی جواب ندادند، روزی از کنار پنجره مدرس طالبیه‌ی تبریز بیرون نگاه میکردیم که فضولات چاه ها را در میانه‌ی خاک ریخته بودند که با الاغ آنها را برای باغات اطراف می‌بردند ، سؤال کردند ؛ فلانی تا به حال از قلبت یا ذهنت گذشته که از این فضولات میل کنی؟! جواب دادم حاج آقا این چه فرمایشی پرسید؟ فرمود نگفتم که میل کنی ، پرسیدم از این فضولی ها نکرده؟ گفتم ؛ نه! فرمود: چرا؟ گفتم : خیلی واضح است خبث و گند و نجاستش معلومه! فرمود : ایضاًبرای معصوم خبث و زشتی گناه از این بیشتر معلوم است. او بوی بد و تعفن گناه را از فرسخها می‌شنود و مزه زقوم را می‌چشد! گناه نشان سفاهت است! 🔗 محى‌الدين محمّديان (@mohammadian_ir) 🌹صدرا🌹