📢📢 👈ملتزم کجاست ؟؟؟ ➖➖➖➖➖➖➖ 👇👇👇👇👇👇👇 ملتزم در لغت‏ «ملتزم» از «التزام» گرفته شده و در لغت به ‏معناى «اعتناق و در برگرفتن» است؛ «و ملتزم از آن‏رو به این نام خوانده شد که مردم آن را در بر مى ‏گیرند و به سینه مى چسبانند.» در لغت‏ «ملتزم» از «التزام» گرفته شده و در لغت به ‏معناى «اعتناق و در برگرفتن» است؛ «و ملتزم از آن‏رو به اين نام خوانده شد كه مردم آن را در بر مى ‏گيرند و به سينه مى چسبانند.» نام‏هاى ديگرِ «ملتزم»: در روايات شيعه و سنى از ملتزم به نام‏هاى ديگر نيز ياد شده است كه عبارتند از: 1- مُتَعَوَّذ:«نام‏گذارى ملتزم به متعوّذ، بدين جهت است كه (زائر كعبه) نزد آن، از آتش جهنم (به خداوند) پناه مى ‏برد.» چنانكه در دعاى مربوط به آن آمده است: «هَذَا مَكَانُ الْعَائِذِ بِكَ مِنَ النَّارِ». «اين‏جا مكان پناه‏جويى به تو از آتش دوزخ است.» 2- بخشي از مُستجار:«اين نامگذارى به جهت آن است كه در آن‏جا پناه از عذاب و رحمت و آسايش از خداوند، درخواست مى ‏گردد.» 3- مدعى‏:در روايات اهل سنت از آن به‏ عنوان «مدعى‏» ياد شده؛ زيرا كه آن‏جا محلّ دعا است. ملتزم كجاست؟ الف: احاديث اهل سنت: در مجامع روايىِ اهل‏ سنت، احاديثى كه درباره محلّ ملتزم آمده است همگى به محلّ واحدى اشاره ندارند: برخي از آنها بين حجرالاسود و دركعبه و برخي نيز ضلع مقابل آنرا ميگويند ب: احاديث اهل بيت عليهم السلام: بر اساس نظر شيعه ملتزم پشت كعبه يعنى همان جايى است كه مستجار و ركن يمانى واقع شده است. اين محل را از آن روى ملتزم مي­نامند كه مردم در آن قسمت مي­ايستند و به ديوار ملتزم شده، مي­ چسبند و دعا مي­خوانند. فضايل ملتزم: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هيچ كس در اين ملتزم، چيزى از خدا نخواست، مگر آن كه اجابت شد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: ملتزم، جايى است كه دعا در آن پذيرفته است و هيچ بنده ‏اى [در ملتزم‏] چيزى از خدا نخواست، مگر اين كه آن را پذيرفت. امام صادق عليه السلام: چون آدم، خانه خدا را طواف كرد و به ملتزم رسيد، جبرئيل عليه السلام به او گفت: «اى آدم! در اين مكان به گناهان خويش در برابر خدا اعتراف كن» .... پس خداوند عز و جل به او وحى كرد: «اى آدم! گناه تو را آمرزيدم». گفت: پروردگارا! براى فرزندان و ذريّه ‏ام [را نيز]؟ خداوند عز و جل به او وحى كرد: اى آدم! هر يك از ذريّه تو كه اين جا بيايد و به گناهانش اقرار كند و توبه نمايد، همچنان كه تو توبه كردى، و سپس آمرزش بخواهد، او را مى آمرزم». امام على عليه السلام: كنار ملتزم، به گناهان خويش، چه آنچه در ياد داريد، يا آنچه يادتان نيست، اقرار كنيد و بگوييد: «آنچه را كه نگهبانانِ تو از گناهان ما حفظ كرده ‏اند و ما فراموش كرده ‏ايم، ببخشاى». همانا هر كس در اين جايگاه، به گناه خود اعتراف كند و آنها را بر شمارد و يادآورى كند و از خداوندْ آمرزش بطلبد، بر خداوند عز و جل است كه او را بيامرزد. امام صادق عليه السلام: هر گاه از طواف خود، فارغ شدى و به آخر كعبه- در مقابل مستجار، اندكى به ركن يمانى مانده- رسيدى، دستان خود را بر كعبه بگستر، شكم (بدن) خويش را به آن بچسبان و صورتت را بر كعبه بگذار و بگو: «خدايا! خانه، خانه توست. بنده، بنده توست و اين جا، جايگاه كسى است كه از دوزخ به تو پناه مى‏ آورد». سپس نزد پروردگار به آنچه كرده ‏اى، اقرار كن. به يقين، هيچ بنده مؤمنى نيست كه‏ در اين جا به گناهان خود در مقابل خدا اقرار كند، مگر آن كه خدا او را مى ‏آمرزد، اگر بخواهد. و مى‏ گويى: «خدايا! رحمت و گشايش و عافيت، از جانب توست. خدايا! عمل من اندك است. آن را برايم بيفزاى و آنچه را كه تو از آن آگاهى و بر مردم پوشيده است، ببخشاى». آن گاه از آتش، به خدا پناه مى ‏برى و [سپس‏] هر چه مى ‏خواهى، براى خود دعا كن؛ سپس ركن يمانى را لمس كن و سراغ حجر الأسود برو. ملتزم در سيره‏ معصومين آدم و حوّا در كنار ملتزم‏ امام‏صادق عليه السلام در اين باره مى ‏فرمايد: «هنگامى‏ كه آدم عليه السلام به طواف كعبه پرداخت و به ملتزم رسيد، جبرئيل عليه السلام به او گفت: اى آدم، در پيشگاه پروردگارت، به گناهانت اقرار كن (پس از اقرار آدم) خداى عزّوجلّ به او وحى فرمود كه گناهت را آمرزيدم. آدم عرضه داشت: گناه فرزندانم را؟ خداوند- عزّوجلّ- به او وحى كرد: اى آدم، هركس از آنان به اين جايگاه در آيد و به گناهانش اقرار كند، او را هم چون تو مى‏بخشم.» امام سجاد عليه السلام در ملتزم‏ اَبان از امام صادق عليه السلام روايت مى ‏كند: هنگامى كه على ‏بن الحسين (امام سجاد عليه السلام) كنار ملتزم مى‏آمد به درگاه الهى عرضه مى‏ داشت:«خداوندا! مرا انبوهى از گناهان و انبوهى از لغزش‏ها است و تو را انبوهى از رحمت و بخشش بى‏ حد. اى آن‏كه خواستِ منفورترين آفريده ‏ات را آن‏گاه كه عرضه داشت: «پس مرا تا روز رستاخيز مهلت ده» اجابت كردى ، دعايم را اجابت كن و درباره‏ ام چنين و چنان كن.»