او خيلی مودب، فهميده و با تقوا بود. پيشانی و کف پای مادرمان را می بوسيد و می گفت: بهشت زير پای مادران است. پدر و مادرم خيلی ناراحت می شدند و می گفتند: تو ما را شرمنده می کنی، اما او می گفت: من به بوسيدن پای شما افتخار می کنم. "شهید غلامعلی ترابی همت آبادی"