در یک حدیث قدسى از قول خداوند، مى‏‌خوانیم: «كَذِبَ مَنْ رَعَمَ اَنَّهُ یُحِبُّنى فَاِذا جَنَّهُ اللَّیلُ نامَ عَنّى، اَلَیْسَ كُلُّ مُحِبٍّ یُحِبُّ خَلْوَةَ حَبیبهِ؟» (نقل از: مصباح الشریعه) دروغ مى‏ گوید آنكه مدّعى محبّت من است، ولى وقتى شب او را فرا مى‏‌رسد، مى‏‌خوابد، آیا مگر نه اینكه هر عاشقى، خلوت با معشوق را دوست دارد؟ نماز شب، توفیقى مى‌خواهد كه آن را هم باید از خدا طلبید. گاهى گناهان و دروغ‏ ها، سبب محرومیّت انسان از نماز شب مى ‌گردد و شیرینى عبادت و نیایش، از انسان گرفته مى‏‌شود. 📚 پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی باصلوات نشر دهید.