. «الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ»
یعنی :
حمد( کل الحمد و آنچه که به نام حمد است) مخصوص خداوند است،
آنطور که خدا اهلیت برای حمد دارد( آنطور که خداوند شایسته حمد است)،
که عجز و ناتوانی ما را می رساند.
در روایت امام صادق(ع) فرمود:
اگر کسی با این جمله خدا را حمد و ستایش کند، یعنی ملائکه آسمان مشغول نوشتن ثواب این جمله می‌شوند، هرچه می‌نویسند می‌بینند، نمی‌توانند. یعنی از پس آن برنمی‌آیند. «شَغَلَ کُتَّابَ السَّمَاء» (وسایل‌الشیعه/ج7/ص