⁉️امروز گذشت، آیا صدا و سیما آماده‌ی فرداست؟ 🔺 میراث‌دار تجربه‌ای سترگ از دیروز است، از روزگاری که تنها بلندگوی رسمی کشور بود تا امروز که در چهارراه تحولات نرم‌افزاری و رسانه‌ای، میان پلتفرم‌های چندصدا و افکار عمومیِ متکثر ایستاده. اما آیا با داشته‌های دیروز می‌توان به مأموریت فردا جواب داد؟ پاسخ، یک "تحول عمیق" است، نه "بازسازی نمایشی". 🔸تحول باید با درک این ضرورت باشد که امروز مدیریت روایت تنها در انحصار تریبون‌های رسمی نیست و کاربران نسل Z، هم تولیدکننده‌اند و هم مصرف‌کننده روایت، و لذا بر این اساس صدا و سیما نیازمند نوسازی نرم و ساختاری و یک بازآفرینی هویتی است که نه‌تنها مخاطب را درک کند، بلکه زبان او را بفهمد و با او به گفت‌وگوی بنشیند. اعتماد عمومی بزرگ‌ترین سرمایه رسانه‌ ملی است. سرمایه‌ای که اگر ترمیم و بازتولید نشود، به فرسایش خواهد رفت. ⚠️نسل امروز، مشارکت می‌خواهد، شفافیت می‌خواهد، و تعامل را شرط اعتماد می‌داند. بازنگری در اهداف، روش‌ها و زبان رسانه، یک ضرورت است. در این مسیر، منتقدان دلسوز، مزاحم نیستند، بلکه شرکای راهبردی این تحول‌اند. 🚫امروز زمان روایت‌گری از موضع درک، دانش و هم‌افزایی‌ست. و این مهم، تنها از دلِ تحولی درون‌زا، واقعی، علمی و ساختاری ممکن است، تحولی که با شعار نمی‌شود به استقبالش رفت... 🇮🇷❤️🇵🇸