اینجا شهر Bristol ، بریتانیا در خیابان های اروپا هر روز. با شعار ها و پلاکاردهای مختلف در دست و اشک‌هایی در چشم. نه برای وطن خود، بلکه برای مردم غزه… برای کودکانی که شب را با صدای انفجار به صبح می‌رسانند، برای مادرانی که فرزندشان را فقط در قاب عکس دارند، برای آوارگانی که حتی آسمان هم بهشان پناه نمی‌دهد. در ایران چطور؟! ما کجای این فریاد ایستاده ایم؟! در همین لحظه که این را میخوانی ، کودکان غزه بر اثر بمب یا گرسنگی جان میدهند .... بیدار شو . خیلی از ما در ایران کوتاهی می کنیم کوتاهی ما گران تمام خواهد شد ....