یکی از دوستان آگاه میگفت کاری با تلآویو کردیم که تا مدتها رفت و آمد در آن آسان نباشد، به شکلی بزرگراهها و مراکز مهم درون مرکز شهر را زدیم که دشمن در سیاهترین افکارش هم نمیتوانست آن را باور کند؛ ساختمانهایی را زدیم که نماد تل آویو بودند و دهها هزار نفر در آنها زندگی میکردند. فقط در تل آویو بیش از 150 هزار نفر آواره شدهاند. به هر جایی موشک خورد، تا شعاع یک کیلومتری باید در آن تعمیرات صورت بگیرد، تا شعاع 100 متری که چیزی باقی نمانده و تا شعاع 500 متری تمام در و پنجره و نما ریخته است.
سانسور شدید و بیسابقه برای لاپوشانی میزان آسیبها به گونهای بوده که امروز که شهرکنشینها از شمال به جنوب یا شرق به غرب منطقه گوشدان یا همان تلآویو بزرگ میخواهند بروند تازه میفهمند چه بلایی سرشان آمده است. ساختمانهایی که تا امروز در عکسها و ویدئوها شاهد خرابی آنها بودهایم، عملا به درد سکونت نمیخورد به ویژه اینکه موشکها به ریشه ساختمانها اصابت کرده و عملا آنها را غیرقابل سکونت کرده و باید تخریب شوند.
یکی از مناطق، همین برجهای دوقلو در مرکز تلآویو بود، جایی که نماد شهرکنشینها به شمار میرفت و در طول روزهای جنگ باوجود انتشار تصاویری از آن، مشخص نبود چه سطحی از آسیب را دیده است.حالا آرام آرام ویدئوها بیرون میآید و همه خواهند دید که عملا یک سوم تل آویو به شکلی از 10 تا 100 درصد منهدم شده است.موج آخر موشکها،چند محله را به صورت کامل تخریب کرد و یکی از عوامل مهمی که دشمن برای آتشبس به التماس افتاد، ویرانی تدریجی تلآویو بود.