نکته ای از بزرگان:
حضرت آیه الله العظمی جوادی آملی: خونبهای حسین(ع)، قرآن کریم است؛ کتابی که سالم مانده و پیام همه انبیا را حفظ کرده است.
شناخت امام حسین(ع) دو راه دارد:
راه تاریخی،زیارتنامهها، مانند زیارت وارث که نشان میدهد او وارث همه پیامبران است.
ارث در اینجا یعنی: حسین(ع) به جای همه انبیا نشسته است، نه اینکه تنها علم آنان به او رسیده باشد.
حسین(ع) قرآن ناطق است و قرآن کتابی است که انبیا را به ما معرفی میکند.خداوند میفرماید:
﴿وَ مَا كُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً﴾
«من گمراهکنندگان را بازوی کار خود قرار نمیدهم.»
حسین(ع) هم فرمود: من یارانی میخواهم پاک و شجاع، نه فقط کمک مالی.
وظیفه ما: شناخت امام، عمل به قرآن، و وفاداری به راه انبیاست.