ماجرای انفجار در بندر بیروت خیلی هم پیچیده نیست. ۹۰ درصد واردات لبنان از بندر بیروت صورت می گرفت و این یعنی لبنان به شدت به بندر بیروت وابسته بوده و هر چالشی در آن، لبنان را دچار آسیب جدی می کرد. دشمن نیز به این موضوع آگاه بوده است. لذا به سادگی و در پوشش یک رابطه تجاری بین دو شرکت از دو کشور گمنام، یک کشتی پر از نیترات آمونیوم (که یک ماده انفجاری بسیار قوی است) را به بهانه نقص فنی وارد بندر بیروت می کند. در اقدامی کاملا عجیب و غیر اقتصادی، که این سناریو را قابل باور می کند، مالکان کشتی، کشتی و بارش را که مجموعا چند میلیارد دلار ارزش دارند، رها می کنند. حتی با پیگیری مکرر لبنان هیچ یک از دو طرف معامله برای انتقال کشتی اقدام نمی کنند؛ چرا که بار کشتی باید در بندر بیروت بماند تا زمان مناسب برای انفجار فرا رسد. از اینجا به بعد نفوذی ها وظیفه را به عهده می گیرند و به هر طریقی که شده مانع از خارج شدن این مواد از بندر بیروت می شوند. پس از ۶ سال، زمان مناسب فرا می رسد. چند ماه است که دولت حریری با دولتی جدید جایگزین شده است. دولتی که حاضر نیست زیر بار فشار آمریکا و غرب برود. از سوی دیگر اسراییل در وحشت به سر می برد چرا که حزب الله لبنان بنای انتقام دارد. یک جرقه و یک انفجار عظیم و یک فاجعه. فاجعه ای که باعث خواهد شد دولتی که مخالف سیاستهای غربی و سعودی در لبنان است، در ماه های پیش رو در تامین مایحتاج مردم به شدت دچار مشکل شود. با این کاستی، اعتراضاتی که در ماه های اخیر در لبنان در جریان بود، شعله بیشتری خواهد گرفت. و آن را به سمت سقوط خواهد برد. مضافا آنکه انتقام حزب الله به حاشیه می رود؛ چرا که در این شرایط جامعه لبنان چنین حرکتی را از سوی حزب الله نخواهد پذیرفت. هر اقدامی از سوی حزب الله با ذهنیت منفی مواجه خواهد شد. این موضوع وحشت اسراییل را از بین خواهد برد. باید دقت داشت که این سناریو، محدود به بندر بیروت نبوده و می تواند در ایران نیز تکرار شود. شاید همین حالا یک کشتی و یا یک انبار پر از مواد منفجره در غفلت مسیولین و خیانت نفوذی ها منتظر فرار رسیدن زمان مناسب برای انفجار است. "محمد مفید"