🔴روش تبليغی و تعليمی امام سجاد(ع) در انتقال معارف، از نگاه امام خمينی:
▫️امام خمينی در کتاب تقريرات فلسفه به مناسبتی درباره روش تبليغی و تعليمی امام سجاد(ع) و مقايسه آن با روش تعليمی و تبليغی امام صادق(ع) می‌فرمايد:
▫️«حضرت زين‌العابدين عليه السلام با آن عملش بشر را تعليم داده و مىدهد و چقدر اين ادعيه كه شايد از مختصات شيعه باشد، براى بشر مفيد است؛ ... اگر چه آنها همان دعا را كه مىخواندند و با خدا مناجات مىكردند، در حقيقت با خداى خودشان مناجات داشتند، ولى اگر ما خوب بنگريم، براى ما پند است. مىتوان گفت: حضرت زين‌العابدين عليه السلام كمتر از حضرت صادق عليه السلام ترويج دين ننموده است و عصر آن حضرت عليه السلام گرچه طورى بوده كه ممكن نبود حضرتش كسى را دعوت به دين نمايد و حتى از حضرتش يك نفر مسأله سؤال نمىكرد، اما در همان حال كه در خانه خود نشسته، نيمه شبها با خدا مناجات مىكرده و اين مناجات كه به دست مردم مىرسيد، مورد انتفاع قرار مىگرفت.
▫️در معارف، بهترين و مؤثرترين آثار حضرات، همان ادعيهشان است؛ چون وقتى كه حضرات جواب سؤال مردم را مىدادند ناچار بودند كه طبق متفاهم عرفى و افق عقل مردم تكلم نمايند؛ زيرا آنچه از معارف كه به حضرت صادق عليه السلام رسيده است، با چندين درجه تنزل هم، حضرت نمىتواند آن را به مردم عادى منتقل كند، ولى چون توجه ادعيه به خداست آنچه كه حق مطلب است ادا فرمودهاند و آداب ذلّ عبوديت و عزّ ربوبيت را مراعات فرمودهاند، و مىتوان گفت: ادعيه، همان قرآن صاعد است و قرآن، قرآن نازل است كه روى قرآن و خطابش به مردم بوده و تنزل كرده، ولى روى ادعيه الى اللَّه مىباشد، و در نتيجه انبيا و ائمه عليهم السلام فعلًا هم داعى به حق هستند، چنانكه در زمان خودشان هم داعى به حق بودند.»