حکمت های نهج البلاغه حکمت دویست و شصت و نهم : مردم در دنیا دو دسته اند : یکی آن کس که در دنیا برای دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازماندگان خویش از تهیدستی هراسان ، و از تهیدستی خویش در امان است . پس زندگانی خود را در راه سود دیگران از دست می دهد و دیگری آن که در دنیا برای آخرت کار می کند و نعمت های دنیا نیز بدون تلاش به او روی می آورد پس بهره ی هر دو جهان را چشیده و مالک هر دو جهان می گردد و با آبرومندی در پیشگاه خدا صبح می کند و حاجتی را از خدا درخواست نمی کند جز آنکه روا می گردد ❗️ #قصار