شادی و غم اسلامی؛ خیلی دور خیلی نزدیک در جامعه ای که مراسمات عزا به بهترین و بروزترین حالت ممکن برگزار می شود، و انجام همایش های عزاداری از دیر باز در فرهنگ و سبک زندگی مسلمانان وجود داشته و از دغدغه های اصلی بوده است. هر زمان به یکی از ایام شهادات ائمه معصومین(ع) یا بزرگان نزدیک می شویم همه جا پر می شود از اطلاعیه های برگزاری یک مراسم در خور جامعه اسلامی ولی افسوس در شادی های همان بزرگان، همه چیز ختم می شود به تغییر لوگوی رسانه ها برای تبریک ایام ولادت و اندک مراسمات مولودی خوانی. اما این جامعه ای که بهترین اجتماعات را در حرکت هایی غم دارد، چرا کوچک ترین تلاشی برای یافتن راه های شادی اسلامی هم نمی کند. نهایت هنرش هم کپی برداری از جوامعی است که بسیار از اهداف یک مدینه فاضله دور هستند و تمام برنامه ریزی شان(جوامع این جهانی) هم برای زندگی در حال است. هدف جامعه فاضله رسیدن به کمال و سعادت است که این هم لوازم خودش را می طلبد و کپی برداری از سبک شادی هایی که غرق در تفکرات اومانیستی است، راهش به نا کجا آباد ختم می شود. ✍حامد صائب https://eitaa.com/saebnejad