#هوالرزاق رزق، مثل ظرف آب مرغ‌داری‌هاست؛ آب‌خوری آن‌ها اين‌طور است كه كمی بالاتر از لبه ظرفی را سوراخ كرده و آن را پر از آب مي‌كنند و روی يك ظرف بشقاب مانند، برمی‌گردانند و آب توی بشقاب زيرين می‌آيد. وقتي آب در بشقاب جمع شد و مقابل سوراخ رسيد، متوقف می‌شود و جوجه‌ها از آب‌ها می‌خورند. يعني وقتي مصرف شد توليد مي‌شود، نه این‌که توليد می‌شود تا مصرف شود. روزی، هميشه با مصرف همراه است نه با توليد. اگر ده جوجه آب بخورند، آب بيشتري بيرون مي‌آيد و اگر پنج جوجه بخورند، آب كمتری بيرون می‌آيد. روزي انسان این‌چنین است. اگر كسي هزينه چند خانواده را تأمین كند، مصرف آن‌ها، موجب زياد شدن درآمد می‌شود زيرا هركس روزی خودش را مي‌خورد و نمی‌تواند روزی شخص ديگری را بخورد. اگر انسان اين معني را بداند، وقتي كسي از او كمكي بخواهد، خوشحال مي‌شود و می‌فهمد كه بناست خداوند به او روزي بيشتري بدهد، اما اگر سفره‌اش را بست و جلوی مصرف ديگران را گرفت، روزی هم بند می‌آيد... #آیت_الله_حائری_شیرازی #رزق