رقابت اغنیاء با مستضعفین تجربه‌ی انتخابات‌های گذشته بر ما ثابت کرده است که دو سلیقه‌ی فکری ٔفارغ از ایدئولوژیِ کاندیدای مورد نظرشان‘در انتخابات شرکت می‌کنند: گروهی به کسانی رأی می‌دهند که در ظاهر لباس شیک‘ریش آنکاردِ اتو کشیده‘تیپ و پُز متکبرانه و در رفتار نیز کسانی که با کدخدا یا به تعبیر دیگر بزرگتر از خودشان بنشینند و با آن‌ها قهقهه بزنند‘بر ماشین‌های شیشه دودی و ضدگلوله سوار شوند‘وچنانچه مجبور شوند به دلیل افتتاح کارخانه‌ای در کنار کارگری قرار بگیرند خوش‌وبش با کارگر را کسر شأن خود بدانند. گروه دیگر به کسانی رأی می‌دهند که شعار محرومیت زدایی سر‌دهد و دغدغه‌اش معیشت مردم و بزرگ کردن سفره‌ی آنان باشد. این گروه در بند ظاهرِ کاندیدای مورد نظرشان نیستند بلکه همین قدر که بدانند نامزدشان از خودشان است و درد مردم را حس کرده است برایشان کافی است. کاندیدای این گروه‘غالباً به آرمان‌های اصیل اسلامی و انقلابی متعهد است و تحرک و پویایی نشانه‌ی بارز آن‌هاست. مسلما گروه اول از مسئله‌ی معیشت عبور کرده و اغلب آزادی‌های خارج از چهارچوب را طالبند به اندازه‌ای که با هر ترفندی سعی در جذب آرای گروه دوم نیز می‌کنند. کاندیدای این گروه‘گستاخ و زبان‌بازند و در عوامفریبی مهارت فوق‌العاده‌ای دارند؛اگر در زندگی رقیبشان نقطه‌ی سیاه و خاکستری پیدا نکنند باز دست از توهین‘تهمت و تمسخر بر نمی‌دارند؛از سطح تحصیلات و طرز صحبت‌کردن گرفته تا سایر حرکات رقیب مورد هجمه‌ی این کاندیداها و طرفدارانشان قرار می‌گیرند. در هر انتخاباتی‘وظیفه‌ی کسانی که قدرت تحلیل یا تخصص کافی در شناخت کاندیداها ندارند‘در وهله‌ی اول آن است که جنبه‌ی زیستی و اخلاقی کاندیداها را در نظر بگیرند! تا چه اندازه کاندیداها بر اصول اخلاقی متعهد و پایبند هستند؟ آیا گفتار آن‌ها حول محور ادب و اخلاقِ‌اجتماعی می‌گردد یا سراسر توهین و تهمت و افتراست؟ این را بداند که هر کسی بیشتر توهین می‌کند قطعاً شجاع نیست و گستاخی را با شجاعت اشتباه نگیرد. در وهله‌ی دوم بداند هر کسی خوب صحبت می‌کند دلیل بر سواد او نیست و پر کاری از آن برداشت نمی‌شود. ✍ ┏⊰✾🌹✾⊱━━━─━━┓ 🌿@saeed814 ┗━━─━━━⊰✾🌹✾⊱┛