«دارالمکافات دنیا»
یاد دارم که در مراسم ختم یکی از اقوام، دیدار یکی از خویشاوندان قدیمی من را آنقدر خوشحال کرده بود که غافل از رفتار منطقی در یک مراسم عزا شدم و با او به گفتگو و خنده نشستم… چند سال بعد هنگامی که در مراسم ختم مادر مرحومم، در حالی که غم و اندوه بر سینه ام سنگینی می کرد، متوجه چند نفر از حاضرانی شدم که در حال گپ و خنده با یکدیگر نشسته بودند! ناآگاه تصویر همان روزی که من نیز با غفلت از حال صاحب عزا، به شعف گذرانده بودم؛ در برابر چشمانم نقش بست؛ با خود زمزمه کردم که دنیا دارالمکافات است؛ از آن دست که دادی، امروز از همان دست گرفته ای…
دارمکافات بودن دنیا کنایه از آن است که بر اساس ضوابط و سنت های جاری در جهان، ذرات هوشمند هستی، پاسخ مناسبی به هر رفتار و عملکرد انسانی خواهند داد.
به عبارت دیگر، مکافات دنیا را می توان واکنشی دربرابر کنش انسانی دانست؛ که می تواند با توجه به اصل آن عمل، مثبت و یا منفی منعکس شود!
راستی اگر آدمی، تنها همین یک حقیقت را باور می کرد، آیا می توانست به راحتی با خطاها و رفتارهای نادرست خویش، زندگی را بر احوال دیگران تلخ کند؟!
إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِکمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ... اگر نیکی کنید به خودتان نیکی می کنید و اگر بدی کنید پس به خودتان بدی می کنید (اسرء؛۷)
✍🏻 فاطمه شکیبرخ
#پندانه#تلنگر@Ghalamzaniii