درمورد ۱۴۰ سکه ای که آقای رائفی پور‌ در رسانه ملی ازش حرف زده چند نکته باید عرض کنم: اولا در مورد صحت موضوع قضاوتی نمیکنم چون نه با چشمای خودم دیدم و نه آقای رائفی پور سندی رو کردن. ثانیا آقای رائفی پور با رسانه ای کردن موضوعی که ظاهرا توسط دادگاه رسیدگی نشده و ضمنا با اسم نبردن از نماینده مورد نظر یجورایی ماها رو به همه نمایندگان بدبین کردن. یعنی همه ما تو ذهنمون میگیم نکنه فلانی بوده یا بهمانی این کار رو کرده... ثالثا پیگیری نکردن این قضیه از طریق نهادهای ذیصلاح و گفتنش در رسانه به صورت مبهم ، شائبه داشتن انگیزه های سیاسی رو تقویت میکنه‌. احتمال اینکه واقعا این اتفاق افتاده باشه رو نمیشه رد کرد ولی آیا باید بدون ارائه سند و گفتن اسم طرف همه نمایندگان رو در معرض اتهام قرار داد ؟! به نظرتون این پمپاژ بدبینی باعث افزایش مشارکت در انتخابات میشه یا کاهش اون؟! کمتر کسی به اندازه بنده به مجلس انتقاد تند داشته ولی همین دوستان که در قضیه حجاب کنش چندانی نداشتن ظاهرا برای انتخابات خیلی حساب شده دارن کار میکنن و پیش بینی حقیر اینه که در روزهای منتهی به انتخابات شاهد حاشیه سازی های بیشتری خواهیم بود. مبارزه با فساد خیلی خوبه ولی آیا راهش اینه که اتهام ثابت نشده یک فرد رو بجای ارجاع به مراجع ذیصلاح رسانه ای کنیم ؟! آیا من هم مجازم بگم در موسسه آقای رائفی پور فردی هست که با خارجیا داره کار میکنه؟! اونم بدون ارائه سند! اگر قرار بر مبهم گویی در سطح رسانه بدون پیگیری از نهادهای ذیربط باشه آیا سنگ روی سنگ میمونه؟! مخصوصا که ایشون ارتباط گرمی با بخشهای مختلف امنیتی و غیرامنیتی دارن و به راحتی میتونن از اون طریق اقدام کنن. ان شاءالله اگر فسادی رخ داده ایشون اول پیگیری قانونی بکنن و بعد از حصول نتیجه اعلام کنن تا هممون خوشحال بشیم. راستی، شخص پرست نباشیم 😊 یا علی ✍ #سعیدیسم @saeedism