در ماه رمضان خدا که مهمانی داد، با گرسنگی از مهمانهایش پذیرایی کرد. اگر چیزی بهتر از آن بود، با آن پذیرایی می‌کرد. هر که مهمان خدا شود، کم کم از خوردن و آشامیدن می‌افتد؛ همه‌ی حواسش به او می‌رود و علم و محبت او را سیر و سیراب می‌کند. مؤمن با کره می‌خورد و می‌خوابد و می‌پوشد، یعنی رغبت به آنها ندارد. حاج اسماعیل دولابی(ره)