سفرنامه
💝 سوره آیه 2 ⚜ بسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ 💠 هُوَ الَّذِى خَلَقَكُم مِن طِينٍ ثُمَّ قَضَى‏ أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسَمّىً عِندَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ‏ 💠 كسى است كه شما را از آفرید، پس از آن أجلى را (براى زندگى شما در دنیا) قرار داد و أجلى معیّن (كه مربوط به آخرت یا غیر قابل تغبیر در دنیاست) نزد اوست. پس (با وجود این) شما شك و شبهه مى‏ كنید؟ ✨ و در خداوند براى انسان دو نوع زمان‏بندى قرار داده: یكى حتمى كه اگر همه‏ ى مراقبت‏ ها هم به عمل آید، عمر (مانند نفت چراغ) تمام مى‏ شود. و دیگرى غیر حتمى كه مربوط به كردار خودمان است، مثل چراغى كه نفت دارد، ولى آن را در معرض طوفان قرار دهیم. در روایات، كارهایى چون صله‏ ى رحم، صدقه، زكات و دعا سبب طول عمر و اعمالى چون قطع رحم و ظلم، سبب كوتاه شدن عمر دانسته شده است. علیه السلام در مورد «أجلاً و أجلٌ» فرمود: آنها دو أجل هستند: یكى محتوم و قطعى و دیگرى موقوف (یعنى مشروط و معلّق). به نقل ابن ‏عباس، خداوند براى انسان دو أجل قرار داده: یكى از تولّد تا مرگ، دیگرى از مرگ تا قیامت. انسان با اعمال خود، گاهى از یكى مى‏ كاهد وبه دیگرى مى‏ افزاید. پس پایان أجل هیچكس قابل تغییر نیست. 1- مدّت عمر و پایان زندگى، به دست ما نیست. 2- تنها خداوند بر أجل مسمّى (أجل قطعى)، آگاه است. 3- با آنكه آفرینش و پایان كار انسان، همه از خدا و به دست اوست، پس چرا در مبدأ و معاد شك كنیم؟ خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313
53 مشاهده