✍️وقتی تغییرات فکری و روحیت در این شب عزیز مقارن با فصل بهار شود... وقتی، زمین بعد از تمام دلخستگی وخواب طولانی زمستانه رو به تازگی وطراوت می کند تا طومار و تاریکی ی تمام خاطرات خوب و بد رو جمع کند، برای فراموشی هرآنچه دل رو شکست وخنده هارا تبدیل به گریه کرد ونفس رو به شمارش انداخت انگار خدا میخواهد با شروعی فصلی تازه جانی تازه درکالبد خسته و دردمند جانها بدمد و کبوتر زندگی در این روز های زیبا خبرهای خوش بياورد اما ‏آدمـــی، آه از آدمی؟! امان از دیر فهمیدن .... چقدر دیر باید فهمید که زندگی ایستگاهی نیست که شتابان به دنبالش می رویم تا به آن برسیم ... بلکه همین شب ها و روزهای زیبایست که بی صبرانه منتظر آمدنش بودیم ... آدمی باید هر بار، پاره‌هایِ تار و پودِ دلش را گِره بزند به امیدهای تازه‌تر... الهی در این لیالی قدر... غم وغصه برکنده از دلها، لحظه ها سرشار از لذت باشد، آماده و منتظر هدایت خداوند باشیم که چه سورپرایزهایی برای همه ما خواهد داشت. وچه زیبا میشود... وقتی درانتهای فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا، إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا؛ شود « پس [بدان که] با دشوارى آسانى است، آرى با دشوارى آسانى است»، نوع نگاه آدمی به سختی‌هاست که سبب می‌شود در برابر موانع زندگی صبور باشد و در برابر انبوه مشکلات شانه خالی نکند، باور به این که قدرت بزرگی در کنار آدمی است که اگر بخواهد در یک لحظه می‌تواند همه موانع را از سر راه انسان بردارد... انگار در پس سختیهای گذشته ،قرار است ،معجزه ای اتفاق بیفتد با ترس خداحافظی کرده و سرفصل آسانی و پایان بی رحمی ها باشد. به ناامیدی بها نداده و انرژی را از آن گرفته، تا امید رویای شیرین صلح ودوستی به حقیقت برسد حرف برای گفتن امید، مژده یه دل شاد ویک سال خوش و خرم را داشته باشد ... شب ۲۳ رمضان سال ۱۴۰۳ ✍ خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313