فقه اسلامی، نوشیدن انواع مشروبات الکلی، کم یا زیاد را حرام و باعث ثبوت مجازات میداند؛ حتی اگر مقدار نوشیدن شراب به حدی نباشد که باعث مستی شود.[۲۴]فقها، حرمت شرابخواری را تا آنجا دانستهاند که مداواکردن با آنها حتی در صورت انحصار مداوا با مشروبات، بنابر قول مشهور جایز نیست.[۲۵] برخی دیگر از احکام شرابخواری عبارت است از:
حد نوشیدن انواع مشروبات الکلی، هرچند به مقدار اندک، هشتاد تازیانه است؛[۲۶]
زمان اجرای حد، پس از رفع حالت مستی شرابخوار است؛[۲۷]
فردی که دو بار شراب نوشیده و هر مرتبه مجازات شده، مرتبه سوم بنابر قول مشهور و مرتبه چهارم بنابر قول برخی، اعدام میشود؛[۲۸]
غذا خوردن از سفرهای که در آن شراب مینوشند، حرام است؛[۲۹]
غذا خوردن از سفرهای که در آن شراب مینوشند، حرام است؛[۲۹]
نوشیدن انواع مایعات مستکننده، باعث فسق شخصِ شرابخوار و عدم پذیرش شهادت او در دادگاه میشود.