امشب در کربلا شب عاشورا است شب حزن و اندوه شبی که مثل قدر در طول سال فقط یک روز است و ضروریست آداب ان رعایت گردد. از ضروری ترین آداب شب و روز عاشورا محزون بودن می باشد حتی تا جایی که گفته اند از خوردن زیاد پرهیز گردد. آنچه مرا متقاعد کرد که امشب در شب عاشورا دست از عزا کشم و این مطلب را بنویسم شبیخون فرهنگی در فرهنگ عزا و زیارت خصوصا در دو بازه و می باشد امشب بعد از نماز عشا برای خوردن به بیرون حرم رفتم. صف های طولانی در اطراف حرم بسته شده بودند و شاید تعداد صف ها بیش از حد متصور بوده، عجیب تر آنکه افراد بعد از گرفتن غذا از یک صف به صف بعد رفته و منتظر غذای بعد می شدند. و شاید این عمل را در سه یا چهار صف انجام می دادند. اینکه وقت یک زائر در شب عاشورا برای ۴ صف بگذرد یک قسمت قضیه است و قسمت بعد نوع غذاها شبیه فستیوال آشپزی بوده که هر غذایی، زائر را تحریک به صف ایستادن و از بین رفتن حالت حزن و اندوه می کند. اگر قرار باشد آفت توزیع احسان، زائر و عزادار را از حزن به فستیوال بکشاند باید چاره ای اندیشید و برای این موضوع طرحی نو در انداخت طرح هایی مانند یکسان سازی غذاهای توزیعی و پرهیز از رنگ و بو دادن به غذا ها و تشریفاتی کردن آن ها و امثال ذلک اگر این موضوع به این حال وا گذاشته شود دوری نیست که محرم و صفر را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. رسول باقری