بی تو باور کن که حتی لحظه ها را میشمارم. قطره قطره ، گریه های بی صدا را میشمارم. کوثر من! تا که کامل گردد این قرآن زخمی آیه های مانده زیر دست و پا را میشمارم. تو مسیحای علی بودیّ و رفتی... آه ...زهرا بی تو هر شب درد های بی دوا را میشمارم بغض تلخی می نشینید در گلوی بچه هایت فاطمه! وقتی که أصحاب کسا را میشمارم نافله می خوانم و در دامن سجاده ی تو یک به یک همسایه های بی وفا را میشمارم آه... بعد از هر نماز و ذکر تسبیحات زهرا زخم های پیکرت را با مدارا میشمارم هم صدا با تو میان شعله های بی مروت ناله ی "این معزالاولیاء" را میشمارم درکنار بچه هایم می رسد روزی که با تو روز های خوبِ تقویمِ خدا را می شمارم حجة الاسلام و المسلمین محمد موحدی