🌷👩🏻🌷👩🏻🌷👩🏻🌷 #داستان_واقعی #دختر_شینا #قسمت_۱۰۴ *═✧❁﷽❁✧═* گفت: «نه، نمی شود باید از دستم🖐 بگیری.» با اکراه کیسه نایلون را گرفتم. یک روسری بنفش😍 در آن بود؛ روسری پشمی بزرگی که به تازگی مد شده بود. با بته جقه های درشت. اول به روی خودم نیاوردم😏اما یک دفعه یاد حرف شینا افتادم. همیشه می گفت: «مردتان هر چیزی برایتان خرید، بگویید دستت درد نکند. چرا زحمت کشیدی حتی اگر از آن بدتان آمد و باب دلتان نبود✅» بی اختیار گفتم: «چرا زحمت کشیدی. این ها گران است.» روسری را روی سرم انداختم. خندید و گفت: «چقدر بهت می آید. چقدر قشنگ شدی😍» پاک یادم رفت توپم از دستش پر بود و قصد داشتم حسابی باهاش دعوا 😠کنم. گفت: «آماده ای برویم؟!» گفتم: «کجا⁉️» گفت: «پارک دیگر.» گفتم: «الان! زحمت کشیدی. دارد شب می شود😒» گفت: «قدم! جان من اذیت نکن. اوقات تلخی می شود ها! فردا که بروم، دلت❣ می سوزد.» دیگر چیزی نگفتم. کتلت ها را توی ظرف درداری ریختم. سبزی و ترشی و سفره و نان🥖 و فلاسک هم برداشتم و همه را گذاشتم توی یک زنبیل بزرگ. لباس هایم 👚را پوشیدم و روسری را سرم کردم. جلوی آینه ایستادم و خودم را برانداز کردم. صمد راست می گفت، روسری خیلی بهم می آمد👌 گفتم: «دستت درد نکند، چیز خوبی خریدی. گرم و بزرگ است😍» داشت لباس های بچه ها را می پوشاند. گفت: «عمداً این طور بزرگ خریدم. چند وقت دیگر هوا که سرد شد، سر و گوشت👂 را درست و حسابی می گیرد.》 ══ ೋ💠🌀💠ೋ══ 👈 ادامه دارد... 🔜👉 http://eitaa.com/joinchat/1943797771Ca97cc9de02 🌷👩🏻🌷👩🏻🌷👩🏻🌷