⬅️⬅️ آموزش در خانه➡️➡️ 🔴این روزها پدیده ای در میان خانواده ها بروز و ظهور کرده که از آن در محافل علمی آموزشی جهان با عنوان " آموزش در خانه" نام می برند. در این اقدام تربیتی، خانواده به جای آن که فرزند خود را به مدرسه یا به عبارتی نهاد آموزش و پرورش بسپارد، خود شخصا متولی تحصیل و تربیت فرزند خود می شود. آموزش در منزل یا homeschooling موافقان و مخالفان متعددی دارد. آنها که آموزش فرزندانشان را خود عهده دار می شوند، می گویند ما نمی خواهیم تربیت فرزندان مان را به آموزش و پرورش بسپاریم تا هر طور که دلش می خواهد، فرزند ما را از لحاظ فکری و اعتقادی شکل دهد و موافقان معتقدند مگر ما به دنبال آنیم که کودکانی پاستوریزه تربیت کنیم و اگر فرزندمان مدرسه نرود، چگونه می خواهد جامعه پذیر شود و پرسشهایی از این دست. این موضوع اکنون در بسیاری از کشورهای جهان پذیرفته شده است و حتی در هنگامه انتخابات، به یکی از آیتم های مدنظر کاندیداهای ریاست جمهوری تبدیل می شود و کاندیداها برنامه های خود برای متقاضیان آموزش در منزل را هم ارائه می دهند. این پدیده در سالهای اخیر در کشورمان نیز به طور بطئی از میان خانواده های متمایز و اغلب اهل فکر و هنر، بروز و ظهور کرده و در چند سال اخیر توسعه یافته و بی سر و صدا، گروههای قابل توجهی از خانواده ها را با خود همراه ساخته است. برای طرح موضوع، لینک یادداشت کوتاه و مطلب مفصلی از دکتر مرتضی مجدفر با عناوین" مدرسه زدایی و ما" و "ارتش سری بوش"، را که چند سال پیش منتشر شده بود، در پی می آوریم. آن هنگام هنوز این موضوع به گستردگی امروز مطرح نبود. در هر حال، آینده پژوهی ایجاب می کند که مسایل مبتلابه نظام تعلیم و تربیت از سوی کارشناسان آموزشی مورد بررسی قرار گیرد و پاسخ های لازم ارائه شود. 🔴 💎لینک مطلب 👇👇💎 http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1383/830512/world/cultw.htm @sahab_link