شهید مهدی باکری شهرداری که یک شهر دوستش داشتند آقا مهدی پدر بچه‌های پرورشگاهی شهر بود و هنگام عید بچه‌های یتیم شهر بی‌خرجی و عیدی نمی‌ماندند. مهدی باکری، مردی بود که یک شهر دوستش داشتند. رفتگر محله همسرش مریض بود، اما به او مرخصی نمی‌دادند. گفته بودند اگر بروی، نفر جایگزین نداریم و باید بمانی. رفتگر یک راست رفته بود پیش آقای شهردار و جریان را برایش نقل کرد و آقا مهدی برگه مرخصی‌اش را امضا کرد و کارگر شهرداری رفت. آقای مهدی صورتش را با پارچه‌ای پوشاند جارو را برداشت و در گرگ و میش صبح در کوچه‌ای رفت که کارگر شهرداری باید آن جا را جارو می‌زد.  آن روز خیابان توسط مهدی باکری، شهردار ارومیه جارو شد. از میاندوآب تا دجله سالروز شهادت سردار سرافراز اسلام آقا مهدی باکری در میاندوآب به دنیا آمده مهندسی مکانیک خواند شهردار ارومیه شد و بعد هم فرماندهی لشکر ۳۱ عاشورا را به عهده گرفت مهدی باکری در ۲۵ اسفند رودخانه دجله مروارید ما را با خود برد آغاز زندگی‌اش در میاندوآب و عروجش در دجله بود آب آقا مهدی را با خود برد تا در میانه‌ی دو آب به معبودش برسد. مردمان ما از دیرباز قدرشناس و احترام‌دار بزرگی وی بوده‌اند که بزرگتری می‌کرد امروز هم به شدت نیازمند شخصیت‌های بزرگی با دامنه شخصیتی عظیم هستیم قلندری که با رفتار و کردار نشان‌دار پیش قراولی زندگی روزمره‌ مسئولین ما باشد. امروز بدنه عظیم مدیریت شهری نیز در سطوح مختلف مدیریتی‌اش نیازمند این بزرگ است، یعنی اینکه باید مثل حاج مهدی باکری هم بر شهر مدیریت کنی هم بر دل‌های مردم و مابقی فِسانه شوی