بـــآزهم بــآرآن و مـــَـ‌ن.. وقـ‌تی لب پنجـ‌ره به قطرآت نگــآه میکنـ‌م.. تا بــه خود می‌آیــ‌م میبینم، دعـــآیی جــز آمدنت وِردِ زبــآنم نیسـ‌ت ــ میشــ‌ود به خــآطر مــ‌ن که نـه به خآطــِرِ دلِ گرفتـه‌ی آسمـآن هـ‌م که شـ‌ده کمـی زودتـ‌ر را بیـ‌آیی؟.. ✍🏻