فرمانده ی بحران ها خاطره ای از سردارشهید محمود دولتی مقدم یکی از ویژگی های ایشان، پایداری در سختی ها بود. خیلی از بچّه های کویری و سوخته ی استان که در جبهه بودند، از خصوصیّات بارزشان همین سرسختی و مقاومت بود. در عملیات مرحله ی اوّل و دوم کربلای پنج، خصوصاً در مرحله ی اوّل که دشمن ضمن ایجاد مواضع ایذایی متعدّد، به انواع سلاح های مرگبار مجهز بود، شجاعت و فداکاری آقا محمود همه جا حرف اوّل را می زد. از موضع « انتظار» به خط رسیده بودیم که خبر آوردند فرمانده ی گردان مجروح شده. آقا محمود با اینکه مسئولیتی در قبال گردان نداشت، امّا به عنوان یک فرمانده ی قدر عمل می کرد. در زیر باران گلوله ها که نفس بچّه ها را بریده بود، از این سنگر به آن سنگر می رفت و به همه ی قسمت های محور سر می زد به بچّه ها روحیّه می داد و همراه با آن ها به حجم سنگین آتش دشمن پاسخ می گفت. او به تنهائی یک تیم بود. یک دسته بود. دلاوری بود که از تمام وجودش مایه می گذاشت. فرمانده ای بود که در مراحل بحرانی قدرت تصمیم گیری را از دست نمی داد و این از اصول فرماندهی است که در دشواری ها تحت تأثیر محیط قرار نگیرد. @sahidzende1371