✳️برنامه #رزق و #روزی قسمت اول 📜 نيّت‏هاى درونى و صفات باطنى تا در عمل انسان نمايان نشود؛ پاداش و كيفر مفهوم ندارد، آزمايش‏هاى الهى براى تحقق بخشيدن به همين مسائل درونى بشر است. عافيت‏طلبى يا فقير زيستن هيچ يك معيارى براى برترى و عزت نفس نيست، كسانى كه گمان مى‏كنند همين اندازه كه اظهار ايمان كنند در صف مؤمنان قرار مى‏گيرند و در آخرت همنشين پيامبران و شهدا خواهند بود؛ سخت در اشتباهند. عدّه‏اى در رفاه و آسايشى قرار مى‏گيرند كه از هر نظر آلوده است، وسوسه‏هاى فساد انگيز از هر طرف آنها را محاصره مى‏كند، آزمون بزرگ آنان اين است كه در چنين فضايى همرنگ محيط نشوند و اصالت و پاكى خود را حفظ كنند. گروهى در فشار محروميت قرار مى‏گيرند، در حالى كه مى‏بينند اگر حاضر به معامله سرمايه‏هاى فطرى و دينى خود شوند، فقر و فلاكت به سرعت درهم مى‏شكند امّا به بهاى از دست دادن ايمان و تقوا و عزّت و شرف، راحتى مى‏خرند. خداوند متعال در سوره جن، نعمت آب را وسيله‏اى براى آزمايش جنّيان و انسان‏ها قرار داده و فرموده است: وَ أَلَّوِ اسْتَقمُواْ عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنهُم مَّآءً غَدَقًا* لّنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ مَن يُعْرِضْ عَن ذِكْرِ رَبّهِ‏يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا» و اگر [انس و جن‏] بر طريقه حق پايدارى كنند حتماً آنان را از آب فراوانى سيراب خواهيم كرد* تا آنان را در زمينه فراوانى نعمت بيازماييم و كسى كه از ياد پروردگارش روى برگرداند، او را در عذابى بسيار سخت و روز افزون درخواهد آورد. بنابراين يكى از اسباب مهم امتحان الهى وفور نعمت است و گاهى آزمايش به وسيله نعمت از آزمايش با بلا و عذاب سخت‏تر و پيچيده‏تر است؛ زيرا طبيعت نعمت زياد، سستى و تنبلى و غفلت و غرق شدن در لذّت‏ها و شهوات است. و اين همان چيزى است كه انسان را از خدا دور مى‏سازد و ميدان را براى فعاليّت شيطان آماده مى‏كند. تنها كسانى از آثار نامطلوب نعمت فراوان در امان بمانند كه پيوسته به ياد خدا باشند و خانه قلب را از نفوذ شياطين حفظ كنند. جوشش چشمه‏ها و بارش باران وسيله آزمايش بندگان است، اگر با ناشكرى و كفران نعمت به خاطر گناهان به ويژه ضايع كردن حق اللّه باشد؛ قهر خداوند فراگير مى‏شود و بلاها و مشكلات آسمانى و زمينى همگان را گرفتار مى‏سازد و سپس از هيچكس كارى برنمى‏آيد. دستِ قدرت خداوند در تغيير قوانين هستى باز است؛ امّا احتمال بروز خطر يا كمبودها براى دورى از بى‏تفاوتى و غفلت حتمى است كه حق تعالى مى‏فرمايد: قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ ءَامَنَّا بِهِ‏وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِى ضَللٍ مُّبِينٍ* قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَآؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَآءٍ مَّعِينِ» بگو: اوست رحمان، به او ايمان آورديم، و بر او توكل كرديم، پس به زودى خواهيد دانست چه كسى در گمراهى آشكار است.* بگو: به من خبر دهيد اگر آب مورد بهره‏بردارى شما [چون آب رودها، چشمه‏ها، سدها و چاه‏ها] در زمين فرو رود [تا آنجا كه از دسترس شما خارج گردد] پس كيست كه برايتان آب روان و گوارا بياورد؟! ادامه دارد ... ✍️ استاد حسین #انصاریان در شرح دعای #بیست_نهم کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2